🧨 Sok Z Żyworódki Do Picia

Okłady z soku tej niepozornej rośliny zmniejszają opuchnięcia, szybciej leczą zasinienia i stłuczenia. Co ważne – łagodzi bóle dziąseł, leczy stany zapalne skóry, a nawet ropnie i hemoroidy. Stosowanie wewnętrzne soku z żyworódki. Sok z żyworódki to stary i sprawdzony sposób na radzenie sobie z jesiennymi infekcjami. Farm-vix, żel z Żyworódki, 250 ml - Farm-vix, w empik.com: 21,40 zł. Przeczytaj recenzję Farm-vix, żel z Żyworódki, 250 ml . Zamów towar z dostawą do domu! Z żyworódki można robić okłady na obolałe miejsca, żuć fragmenty liści i dodawać do pokarmów oraz robić z niej sok do picia lub smarowania. Roślina ta doskonale sprawdza się jako środek do poprawy odporności organizmu. Skutecznie zmniejsza ryzyko przeziębień i podatność na infekcje. Płyn z Żyworódki Pierzastej na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz! Sok z żyworódki. Wzmacnia ogólną odporność organizmu oraz poprawia działanie układu pokarmowego. Zmiksować umyte liście, wycisnąć sok. Gdy soku jest więcej, należy wymieszać go ze spirytusem w proporcjach 1/3 alkoholu i 2/3 soku. Preparat taki polecany jest dla osób dorosłych w ilości 20–30 kropel 2–3 razy dziennie. Dzięki temu będziemy mogli ocenić, jaki procent maści bądź kremu faktycznie stanowi sok z żyworódki. Zwracajmy także baczną uwagę na to, czy dany preparat przeznaczony jest do stosowania wewnętrznego, czy zewnętrznego. Niesamowicie istotna jest także systematyczność, zwłaszcza w przypadku problemów o charakterze przewlekłym. Skład: świeże liście żyworódki pierzastej, alkohol certyfikowany Żyworódka pierzasta ( Kalanchole pinnata) należy do rodziny gruboszowatych. W Europie uprawiana jest w ogródkach przydomowych i w domu w doniczkach. Surowcem leczniczym są liście z których można uzyskać bardzo wartościowy sok. Jest to prawdziwa skarbnica mikroelementów i witamin. Więcej o żyworódce tutaj Sok z żyworódki możemy też stosować w innych zmianach skórnych, jak np. trudno gojące się rany, oparzenia, odleżyny, wrzody na skórze, blizny pooperacyjne, stany zapalno-wysiękowe skóry czy egzema. Podobnie jak w przypadku trądziku, również tutaj niezbędny będzie sok. Aloes LR Sivera sok z aloesu z pokrzywą 1L. od. JWM20. Poleca sprzedającego: 99,4%. 821 ocen. 108,12 zł. (10,81 zł/100 ml) zapłać później z. sprawdź. 9,70 zł. Paczkomaty 24/7 (tylko płatność z góry) zazwyczaj 1-2 dni od nadania. 16,29 zł. Po otwarciu przechowywać w lodówce. Cena za buletkę - 1 litr. zawartość miąższu aloe vera : 99,7%. Forever Aloe Vera Gel jakby wprost z liścia. Należy jednak pamiętać, że pasteryzowany sok z brzozy traci witaminę C, a także część swoich właściwości leczniczych. Przechowywanie soku z brzozy. Sok z brzozy uzyskany samodzielnie powinniśmy przechowywać w lodówce nie dłużej niż 4 dni, gdyż napój ten bardzo szybko fermentuje i nie nadaje się do spożycia. Korzeń z imbiru – właściwości i zastosowanie. Imbir Zingiber officinale jest tropikalną byliną, z rodziny imbirowatych. Osiąga do 120 cm wysokości. Roślina wrażliwa jest na niskie temperatury, więc nie uprawiamy jej w ogrodzie, ale coraz częściej podejmuje się hodowlę aromatycznego imbiru w warunkach domowych. 3FzoYH. Żyworódka – Bryophyllum pinnatum – Kalanchoe pinnata Żyworódka jest rośliną tropikalną, która jest interesująca przede wszystkim ze względu na swoje cechy biologiczne. Gatunek ten charakteryzuje się zjawiskiem żyworodności, co oznacza, że między ząbkami liści tworzą się pąki liściowe, które dają początek roślinom potomnym. Pąki liściowe rośliny, osiągając pewną wielkość i pewien okres dojrzałości, oddzielają się od rośliny macierzystej i rozpoczynają niezależną egzystencję. Dlatego też Kalanchoe nazywane jest również „drzewem życia”. Eksperymenty botaniczne dowodzą, że zjawisko żyworodności występuje tylko wtedy, gdy dzień jest długi. W warunkach naturalnych, wraz z nadejściem krótkich dni, ten proces rozmnażania zostaje zawieszony i zastąpiony rozmnażaniem płciowym – za pomocą nasion. W warunkach pokojowych i w szklarniach, gdzie jest sztuczne i fluorescencyjne oświetlenie, proces rozmnażania może trwać przez cały rok. W swoim naturalnym środowisku rośnie na glebach kamienistych i na suchych zboczach górskich, na piaszczystych i skalistych wybrzeżach morskich. Jest szeroko uprawiana jako roślina ozdobna w otwartym terenie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. W umiarkowanych szerokościach geograficznych żaden z gatunków Kalanchoe w warunkach naturalnych nie występuje, ponieważ gdy temperatura otoczenia spada poniżej zera, roślina umiera. W Europie uprawiana jest w mieszkaniach jako roślina ozdobna i lecznicza. Opis Kalanchoe to wiecznie zielona bylina o silnie wzniesionej łodydze, prostej lub słabo rozgałęzionej, o wysokości od 60 cm do 1 m. Liście o długości prawie 20 cm, trójkątnie zwężające się ku górze, z niewielkimi wgłębieniami wzdłuż krawędzi. Górna strona błyszcząca, z brązowo-szmaragdowym odcieniem, spód szaro-zielony z niewyraźnymi brązowawymi plamkami. Kwiaty jasnofioletowe, rurkowate, długości około 2 cm, zebrane w gęste, wiechowate kwiatostany, kwitnące na dorosłych kwiatostanach późną zimą. Surowiec Surowcem jest świeże ziele roślinki minimum rocznej. Skład chemiczny Żyworódka zawiera flawonoidy, katechiny, bufadienolidowe glikozydy (briofiliny), polisacharydy, sacharoproteiny, sole mineralne (glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź), witaminę C, kwas bursztynowy, jabłkowy, szczawiooctowy, fenolokwasy. Dla oczu i uszu Sok z żyworódki jest szeroko stosowany w okulistyce. Stosuje się go w leczeniu nadżerek rogówki, zapalenia rogówki, oparzeń, urazów, zwyrodnienia barwnikowego siatkówki, dystroficznego uszkodzenia oka i opryszczkowego zapalenia rogówki. Zioło leczy także stan zapalny ucha i ucha środkowego, również ropne. Jama ustna Sok z żyworódki jest używany do leczenia zapalenia i krwawienia dziąseł, zapalenia i grzybicy jamy ustnej i zapalenia migdałków. Łagodzi objawy paradontozy. Infekcja gardła, ból, zaczerwienienie, uczucie suchości, zalegająca wydzielina i chrypka. Poratuj zranioną skórę Żyworódka ma niesamowite zdolności gojące, a przy tym przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antywirusowe i grzybobójcze. Hamuje stany zapalne skóry i błon śluzowych. Pobudza gojenie ran, odleżyn, odmrożeń, łagodzi skutki oparzeń rentgenem i słońcem. Z pomocą żyworódki leczy się choroby skóry, wrzody, wypryski, czyraki, ropnie, trudno gojące się rany, odleżyny i przetoki, owrzodzenia troficzne podudzi, cukrzycowe zmiany troficzne. Żylaki odbytu w stanie zapalnym, trądzik grudkowy skóry twarzy i zapalenie łojotokowe, łupież, pęknięcia sutków. Zioło regeneruje i przyspiesza pokrywanie się ran świeżym naskórkiem. Zmniejsza obrzęki i miejscowe przekrwienie. Soczyste całe i zmiażdżone liście nakłada się bezpośrednio na skaleczenia, zadrapania i inne choroby skóry. W pękaniu naskórka dłoni, pękaniu rogowaciejącego naskórka stóp smarować wieczorem skórę i potem nałożyć bawełniane rękawiczki (skarpetę)., Nalewka i sok pomoże oczyścić rany z tkanek martwiczych, a także usunąć ropę. Blizny powstają bez ostrych przykurczów. Kompresy i przemywania dobrze jest wspomóc wewnętrznym przyjmowaniem soku w dawce po 20 kropli trzy razy dziennie rozcieńczonego wodą. Przeciwgrzybiczo Żyworódka działa fungistatycznie. Niszczy grzybice błon śluzowych narządów płciowych, grzybice skóry i paznokci. Pomaga pozbyć się brodawek. Przeciwalergicznie Na wykwity alergiczne i ukąszenia przez owady. Także na katar sienny. Na okolice intymne Leczy nadżerki ginekologiczne i świąd odbytu, skuteczny w terapii zapalenia prącia (płukanki, okłady, globulki z ekstraktem). W kosmetyce Roślinka jest środkiem przeciwzapalnym, rozjaśniającym cerę, nawilżającym, odżywczym, lekko naprężającym skórę, przeciwtrądzikowym. Hamuje łojotok, działa przeciwwysiękowo. Korzystnie działa przy trądziku różowatym i rumień. Likwiduje przebarwienia. Żyworódka wzmacniająco Roślinka ma działanie remineralizujące, wzmacniające, immunostymulujące, odtruwające, pobudzające odnowę tkanek, a nawet krwiotwórcze. Zwiększa siły obronne organizmu i wzmaga odporność na infekcje. Spadek odporności, osłabienie fizyczne, choroby wyniszczające, niedokrwistość. Pomaga przy regeneracji organizmu po radioterapii i chemioterapii. Sok i inne preparaty Sok z żyworódki przygotowuje się ww nieco odmienny sposób. Po pierwsze – nie podlewamy roślinki przez okres 7 dni. Ścinamy liście wraz z łodygą ostrym nożem i przechowujemy je w ciemnym miejscu, w temperaturze poniżej 10 st C przez kolejne 7 dni. Dopiero teraz możemy surowiec przerobić na sok. Konserwujemy go za pomocą dwudziestoprocentowego alkoholu. Przechowujemy do roku czasu. Można także sok zmieszać z płynnym miodem pszczelim w stosunku jedna część żyworódki na cztery części miodu. Dodać cytryny lub nieco cukru waniliowego w celu poprawy smaku i zapachu. Tak przyrządzony można przechowywać w suchym i chłodnym miejscu lub w lodówce jedynie nie dłużej niż 3 dni, ale można podać dzieciom. Od 7 roku życia – 1 łyżeczkę 2-3 razu dziennie po wystąpieniu symptomów choroby tj. anginy, nieżytu gardła, migdałków, krtani, zapalenia jamy ustnej lub dziąseł, zapalenia oskrzeli, płuc, zapaleniu ucha środkowego oraz innych chorób infekcyjnych. Można też stosować profilaktycznie 1-2 łyżeczek dziennie a po 2 – 3 mies. zrobić przerwę na 3 – 4 tyg. Dla dorosłych i dzieci starszych od 12 roku życia dzienna dawka do stosowania wewnętrznego wynosi 6 łyżeczek tj. 3 x dziennie 1 łyżeczkę na pół godz. przed posiłkiem i 1 łyżeczkę półtorej godz. po posiłku lub 2 łyżeczki pół godz. po posiłku. Profilaktycznie w celu utrzymania organizmu w stanie odporności na choroby infekcyjne, należy przez 7 dni podawać 2 x 1 łyżeczkę soku a potem 1 x w tyg. 3 – 4 łyżeczki przez jeden dzień. Objawy choroby ustępują dość szybko – w czasie 4 – 5 dni a wysoka temperatura powraca do normy po 3 dniach. Maść z żyworódki Można przyrządzić samemu. Miesza się w tym celu 40 ml soku, 60 g bezwonnej lanoliny (tłuszcz wyrabiany z wełny owiec ), g Furazolidonu (lek bakteriostatyczny ), g Novocainy (lek znieczulający ). O ile nie dysponujemy farmaceutycznymi specyfikami – roztopić około 10 dkg świeżego niesolonego smalcu i gdy jest ciepły (nie gorący), dobrze wymieszać go z 1 łyżką soku przesączonego przez płótno. Wcierać bądź nakładać maść na zmienioną chorobowo skórę ( można założyć opatrunek z gazy). Uwaga – ze względu na brak możliwości zrobienia tego typu maści z zachowaniem warunku sterylności, nie należy stosować jej na czyste czy zainfekowane rany. Do ich leczenia można używać czystego soku z liści wyciśniętego jałowym gazikiem lub po zdjęciu błonki pokrywającej liść położyć go bezpośrednio na ranę. Identycznie leczymy oparzenia II stopnia, trudno gojące się rany, owrzodzenia podudzi, owrzodzenia cukrzycowe wokół kostek, owrzodzenia podudzi (niesztowice), żylaki odbytu. Krople do nosa uszu, oczu i gardła Zmiażdżyć listek uprzednio dobrze wypłukany, wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakroplić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakroplić nos stosując po 2 krople 2 x dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, infekcja i stan zapalny minie ale należy zakraplać jeszcze 3-4 dni. Przy bólu i szumie w uszach w infekcyjnym zapaleniu trąbek słuchowych Eustachiusza, stosować 2-3 krople i ból powinien natychmiast ustąpić. Następnie należy natrzeć okolice uszu i skroni sokiem Wyciąg na winie: 1 cz. surowca rozdrobnionego świeżego na 5 cz. wina białego lub czerwonego, wytrawiać przynajmniej 2 tygodnie, przecedzić. Pić 30-50 ml dziennie. Również nadaje się do okładów i obmywania chorej skóry. Macerat: 1 cz. świeżego rozdrobnionego surowca zalać 3 częściami wody zdrojowej; odstawić na 8 godzin, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 2-3 łyżki. Nadaje się do przemywania i okładów. Sok i macerat można przelać do woreczków na lód i zamrozić. Nalewka: 1 część surowca świeżego i rozdrobnionego zalać 3 częściami alkoholu 30-40%; odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 10 ml. Żyworódka – z czym łączyć Ziółko wykazuje synergizm (współdziałanie potęgowane) z miodem, propolisem, mleczkiem pszczelim, tranem, olejem lnianym, olejem konopnym, aloesem, wyciągiem z borowiny, żywokostem, farbownikiem, lukrecją, pokrzywą, bluszczykiem kurdybankiem, babką szerokolistną/średnią/wąskolistną, mniszkiem, kobylakiem, jastrzębcem, pępawą, płucnicą islandzką, Marchantia, torfowcem (wyciągi z ziela świeżego), paprotką słodką, łopianem, niecierpkiem, rdestami, turzycą i agawą. Interakcje Kalanchoe może nasilać działanie barbituranów. Kalanchoe może nasilać działanie glikozydów nasercowych, takich jak digoksyna i digitoksyna. Kalanchoe może nasilać działanie leków immunosupresyjnych. Kalanchoe może nasilać działanie leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przeciwwskazania Przy równoczesnym zażywaniu glikozydów nasercowych uwzględnić nasercowy wpływ żyworódki. Nie stosować u kobiet w ciąży. Źródła: Каланхое перистое (Kalanchoe pinnata Lam.) Żyworódka pierzasta ma właściwości podobne do aloesu. Działa przeciwwirusowo, przeciwgrzybicznie i bakteriobójczo. Dzięki dużej zawartości witaminy C oraz bogactwu mikro- i makroelementów ma właściwości regenerujące, przeciwzapalne i immunostymulujące. Okłady z liści żyworódki łagodzą bóle reumatyczne i zapobiegają trądzikowi. Pijąc sok z żyworódki, uporamy się z chorobami dróg oddechowych. Sprawdź, jakie właściwości lecznicze i pielęgnacyjne ma żyworódka pierzasta oraz jak ją uprawiać. Żyworódka pierzasta (kalanchoe pinnata) jest rośliną z rodziny gruboszowatych i pochodzi z Madagaskaru. Obecnie rośnie w Azji, Australii i Ameryce Środkowej. W Polsce jest uprawiana jako roślina doniczkowa. Żyworódkę należy posadzić w dość głębokiej donicy, w ziemi do kaktusów lub w uniwersalnej z dodatkiem piasku. Roślina lubi częste, ale umiarkowane podlewanie, najlepiej kilka razy w tygodniu. Zbyt wielka ilość wody może spowodować gnicie korzeni. Do jesieni należy ją nawozić, najlepiej sprawdzą się nawozy naturalne. Jest to ważne, szczególnie wtedy, kiedy żyworódkę zamierzamy stosować de celów leczniczych. Zimą roślina powinna odpocząć, należy nieco ograniczyć podlewanie i zaprzestać nawożenia. Żyworódka dobrze czuje się na południowym lub południowo-zachodnim oknie. W okresie zimowym warto ją przenieść do chłodniejszego pomieszczenia — temperatura nie powinna być jednak niższa niż 15 st. C. Żyworódka pierzasta ma nietypowy sposób rozmnażania się. Po odłamaniu liścia i ułożeniu go na podłożu na jego brzegu pojawiają się rozmnóżki (pomiędzy ząbkami liścia). Roślinę można ukorzeniać też z łodygi. Żyworódka pierzasta w domowej apteczce Żyworódka pierzasta może być stosowana zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Niektóre zastosowania zewnętrzne żyworódki: powierzchniowe uszkodzenia skóry, głębokie zranienia, rany cięte i szarpane, pęknięcia sutków itp. można przemywać sokiem z liści żyworódki lub zrobić z niego kompres; oparzenia skóry można kilka razy dziennie okładać gazikiem nasączonym żyworódkowym sokiem; w przypadku trądziku można przecierać twarz nalewką spirytusową (rano i wieczorem); aby uporać się z uporczywie pojawiającymi się ropniami, należy rano i wieczorem na chore miejsca przykładać tampon z waty nasączony świeżym sokiem z liści żyworódki lub nalewką. Skuteczność kuracji wzmocni picie dwa razy dziennie po 20 kropli soku; w przypadku trudno gojących się ran podobnie jak przy ropnych wyciekach, obok kropli z soku z żyworódki należy codziennie pić po 20 kropli wyciągu z kasztanowca; egzemę można przecierać kilka razy dziennie świeżo wyciśniętym sokiem. Chore miejsce dodatkowo można smarować maścią z żyworódki; na łupież pomaga nacieranie co dwa dni skóry głowy sokiem lub nalewką z żyworodki; przy dolegliwościach reumatycznych, należy kilka razy dziennie wcierać sok lub nalewkę w bolące miejsce. Dodatkowo należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce; w przypadku bólów głowy, rano i wieczorem należy posmarować skronie i czoło sokiem lub nalewką. Kurację wzmocni picie dwa razy dziennie 20 kropel soku lub zjadać liść żyworódki (bez błony) odpowiadający dawce. Zastosowanie wewnętrzne żyworódki: w przypadku kataru parę razy dziennie należy zakropić do nosa po kilka kropel. W kilka minut po zakropieniu następuje gwałtowne kichanie; w przypadku anginy kilka razy dziennie zaraz po posiłku, należy wolno żuć liść żyworódki. Efektem ubocznym jest uczucie drętwienia przełyku, które przejdzie po kilku minutach. Żucie liści pomaga też przy chrypce oraz krwawieniu z dziąseł; na ból zęba pomoże żucie liścia żyworódki lub włożenie w ubytek tamponiku nasączonego sokiem z liści. Jak wykorzystać żyworódkę pierzastą — przepisy Świeży liść żyworódki pierzastej Można go bezpośrednie przyłożyć na chorobowo zmienioną skórę. W tym celu należy go odciąć od rośliny, a następnie zdjąć z niego cienką błonkę. Oczyszczony liść przykładamy do chorego miejsca, nakładamy folię i bandażujemy lub – jeśli jest to np. policzek – przykładamy kawałek gazy i mocujemy ją plastrem. Kompres należy zmieniać co 4–5 godzin, aż do zagojenia leczonego miejsca. Przed przyłożeniem do skóry można też liść lekko zgnieść. Sok z żyworódki pierzastej Należy ściąć grube liście żyworodki, umyć je, owinąć papierową serwetką i włożyć na tydzień do lodówki. Po tym czasie liście miażdżymy i wyciskamy sok. Jest on od razu już gotowy do użycia. Sok z żyworódki nie jest jednak zbyt trwały, dlatego należy go dość szybko zużyć. Nalewka spirytusowa z żyworódki pierzastej 1/4 szklanki soku z liści żyworodki łączymy z 1 szklanką spirytusu. Taką miksturę można przechowywać w lodówce co najmniej pół roku. Jeśli nalewka ma być przeznaczona do nacierań, zamiast spirytusu spożywczego można użyć salicylowego. Maść z żyworódki pierzastej Należy roztopić 10 dag świeżego smalcu bez soli. Do ciepłego smalcu (niegorącego!) dodajemy łyżkę soku z żyworódki i mieszamy. Maść należy przechowywać w lodówce. Jeżeli chcemy poprawić jej zapach możemy dodać kilka kropli perfum. Mikstura z żyworódki pierzastej Mieszamy łyżkę masła, łyżkę smalcu, łyżkę miodu oraz dwie łyżki soku z żyworódki. Powstałą miksturę spożywamy w ilości 1 łyżeczka przed jedzeniem rano i kilka razy dziennie w małych porcjach przez kilka dni. Robiąc tak trzy razy w roku przez 10–12 dni, chronimy gardło. Miodek z żyworódki pierzastej Jedną łyżkę miodu plus pół szklanki przegotowanej letniej wody wymieszać i pozostawić przez noc. Rano domieszać jedną łyżkę soku z żyworódki. Pić wiosną i jesienią przez kilka dni na pół godziny przed posiłkiem. Miodek z żyworódką stosowany jest w celu wzmocnienia i uodpornienia organizmu. Krople do nosa, uszu i oczu z żyworódki pierzastej Umyty listek żyworódki miażdżymy, wyciskamy przez sterylną gazę sok i zakrapiamy po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakropić nos, stosując po 2 kropelki 2 razy dziennie. Uwaga! Liście żyworódki należy obrywać palcami i miażdżyć drewnianymi przedmiotami. W kontakcie z metalem żyworódka traci swoje lecznicze właściwości. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) ma właściwości lecznicze. Może być stosowana zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Działa wiruso-, grzybo- i bakteriobójczo. A to nie koniec jej możliwości! Forest & Kim Starr, CC BY , via Wikimedia CommonsŻyworódka pierzasta – jakie właściwości ma ta roślina i jak ją pielęgnować? Kilkadziesiąt lat temu żyworódka cieszyła się ogromną popularnością, później nieco o niej zapomniano, ale teraz moda na nią powraca. To dobry trend, bowiem zdaniem wielu, roślina ta jest niczym domowa apteczka! Jakie właściwości ma żyworódka pierzasta i w jaki sposób można ją wykorzystać? Opcji jest naprawdę wiele. Spis treściPielęgnacja i nawożenie żyworódki pierzastej. Jak dbać o tę roślinę?Żyworódka – uprawa. Jakie stanowisko sprawdzi się najlepiej?Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej (kalanchoe pinnata). W jaki sposób można wykorzystać tę roślinę?Świeży liść żyworódki – zastosowanieSok z żyworódki – jak go przygotować?Nalewka spirytusowa z liści żyworódkiMaść z żyworódki – przygotowanieMikstura z żyworódką na gardłoMiodek z żyworódką na wzmocnienie organizmuKrople do nosa, uszu i oczuZastosowania zewnętrzne żyworódki – kiedy warto sięgnąć po tę roślinę?Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej: zastosowanie wewnętrzne Kalanchoe pinnata (żyworódka pierzasta) ma nietypowy sposób rozmnażania się. Po odłamaniu liścia i ułożeniu go na podłożu na jego brzegu pojawiają się rozmnóżki (pomiędzy ząbkami liścia). Roślinę można ukorzeniać też z łodygi. Pielęgnacja i nawożenie żyworódki pierzastej. Jak dbać o tę roślinę?Żyworódka pierzasta (pinnata) jest rośliną z rodziny gruboszowatych. Należy ją posadzić w dość głębokiej i szerokiej doniczce w ziemi do kaktusów lub uniwersalnej z dodatkiem piasku. Roślinę tę trzeba podlewać umiarkowanie kilka razy w tygodniu. Zbyt wielka ilość wody może spowodować gnicie z wodą od wiosny do jesieni należy dostarczać nawóz. Najlepiej sprawdzi się nawóz naturalny, np. pochodzący od dżdżownic kalifornijskich. Nawozy sztuczne są przeciwwskazane zwłaszcza wtedy, jeśli chcemy w celach leczniczych wykorzystywać jej przeczytać„Zemsta sąsiada”. Tych roślin nie sadź przy ogrodzeniu, bo będą problemy Kiedy i jak sadzić róże? To powinien wiedzieć każdy amator ogrodnictwaŻyworódka – uprawa. Jakie stanowisko sprawdzi się najlepiej?Żyworódka dobrze czuje się na południowym lub południowo-zachodnim oknie. Zimą żyworódce trzeba dać odpocząć, czyli nieco ograniczyć podlewanie i zaprzestać nawożenia. Dobrze byłoby też wynieść ją do chłodniejszego pomieszczenia (nie powinno być tam jednak mniej niż 15 stopni Celsjusza).Uwaga! Poza żyworódką pierzastą (Kalanchoe pinnata)istnieje również inna – żyworódka Daigremonta (Kalanchoe daigremontiana) - na zdjęciu poniżej. Jednak jej właściwości lecznicze są mniejsze i należy ją stosować tylko mylmy tych dwóch gatunków, co jest nagminne (szczególnie w Internecie)Dowiedz się więcej: Jak uprawiać żyworódkę Daigremonta i jakie ma właściwościŻyworódka Daigremonta na brzegach liści ma charakterystyczne rozmnóżki, które wyglądają jak małe, zielone perełki. Ten gatunek jest bardziej popularny niż pierzasta, ale stosuje się go tylko zewnętrznie. Fot. _Alicja_ ( lecznicze żyworódki pierzastej (kalanchoe pinnata). W jaki sposób można wykorzystać tę roślinę?Uważa się, że żyworódka pierzasta ma silniejsze właściwości lecznicze niż aloes. Stosowana może być zarówno zewnętrznie jak i można liść, sok z rośliny, nalewkę spirytusową, maść, krople. Świeży liść żyworódki – zastosowanieMożna go użyć do bezpośredniego przyłożenia na chorobowo zmienioną skórę. Najpierw należy go odciąć od rośliny. Potem zdjąć z niego cienką błonkę. Przyłożyć do chorego miejsca, nałożyć na niego folię i zabandażować lub – jeśli jest to np. policzek – przyłożyć kawałek gazy i umocować ją plastrem. Kompres trzeba zmieniać co 4–5 godzin, aż do zagojenia leczonego miejsca. Przed przyłożeniem do skóry można też liść lekko Jak uprawiać aloes? Zastosowanie aloesuSok z żyworódki – jak go przygotować?Należy ściąć grube liście żyworodki, umyć, owinąć papierową serwetką i włożyć na tydzień do lodówki. Następnie zmiażdżyć i wycisnąć sok. Jest on już gotowy do użycia. Nie jest jednak zbyt trwały, więc należy go dość szybko zużyć. Nalewka spirytusowa z liści żyworódkiJeśli jedną czwartą szklanki soku z liści żyworódki połączymy z jedną szklanką spirytusu, trwałość nalewki bardzo wzrośnie. W malutkich buteleczkach można ją przechowywać w lodówce co najmniej pół roku. Jeśli nalewka ma być przeznaczona do nacierań, zamiast spirytusu spożywczego można użyć salicylowego. Polecamy przeczytaćTopinambur, czyli smaczny kuzyn słonecznika, który robi wrażenie w ogrodzieOto jesienne leki z własnego ogrodu, które wspomagają zdrowieMaść z żyworódki – przygotowanieNależy roztopić delikatnie 10 dag świeżego smalcu (smalec musi być bez soli). Gdy jest ciepły, ale już nie gorący, dodać łyżkę soku z żyworódki i wymieszać. Maść należy przechowywać w lodówce. Jeżeli chcemy poprawić jej zapach możemy dodać kilka kropli perfum. Mikstura z żyworódką na gardłoWymieszać ze sobą dokładnie łyżkę masła, łyżkę smalcu i łyżkę miodu. Dodawać powoli do mikstury dwie łyżki soku z żyworódki. Stosować jedną łyżeczkę przed jedzeniem rano i kilka razy dziennie w małych porcjach przez kilka dni. Robiąc tak trzy razy w roku przez 10–12 dni, chronimy z żyworódką na wzmocnienie organizmuJedną łyżkę miodu plus pół szklanki przegotowanej letniej wody wymieszać i pozostawić przez noc. Rano domieszać jedną łyżkę soku z żyworódki. Pić wiosną i jesienią przez kilka dni na pół godziny przed posiłkiem. Miodek z żyworódką stosowany jest w celu wzmocnienia i uodpornienia przeczytać: Te zapominane warzywa wracają do łaskKrople do nosa, uszu i oczuZmiażdżyć listek (uprzednio dobrze wypłukany), wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakropić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakropić nos, stosując po 2 kropelki 2 razy Liście żyworódki należy obrywać palcami i miażdżyć, jeśli to potrzebne, drewnianymi przedmiotami. W kontakcie z metalem żyworódka traci swoje lecznicze zewnętrzne żyworódki – kiedy warto sięgnąć po tę roślinę?W przypadku powierzchniowego uszkodzenia skóry, ale też głębokich zranień, ran ciętych i szarpanych, pęknięć sutków itp. należy przemyć chore miejsce sokiem z liści żyworódki lub zrobić z niego kompres. W przypadku oparzenia skóry można kilka razy dziennie przykładać gaziki nasączone żyworódkowym sokiem. Zaś przy trądziku, przecieramy twarz nalewką spirytusową rano i pierzasta przyda się także w przypadku trudno gojących się ran i ropnych wyciekach. Obok kropli z soku z żyworódki należy codziennie pić po 20 kropli wyciągu z kasztanowca. Zaś na egzemę pomoże świeżo wyciśnięty sok. Przecieramy nim chore miejsce kilka razy dziennie. Chore miejsce dodatkowo smarujemy maścią z przypadku uporczywego łupieżu dobrze zrobi nacieranie co dwa dni skóry głowy sokiem lub nalewką z pierzasta może także pomóc, gdy:męczą nas dolegliwości reumatyczne. Wówczas kilka razy dziennie wcieramy sok lub nalewkę w bolące miejsce. Dodatkowo należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce. boli nas głowa. Rano i wieczorem skronie i czoło smarujemy sokiem lub nalewką rano. Kurację wzmocni picie dwa razy dziennie 20 kropel soku lub zjadać liść żyworódki (bez błony) odpowiadający dawce. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej: zastosowanie wewnętrzne W przypadku kataru parę razy dziennie należy zakropić do nosa po kilka kropel. W kilka minut po zakropieniu następuje gwałtowne kichanie. Roślina godna polecenia: Czystek działa zbawiennie na ludzki organizmW przypadku anginy kilka razy dziennie, zaraz po posiłku, trzeba bardzo wolno żuć liść żyworódki. Efektem ubocznym jest uczucie drętwienia przełyku, które przejdzie po kilku minutach. Żucie liści pomaga też przy chrypce oraz krwawieniu z dziąseł. A co z bólem zęba? Do czasu wizyty u stomatologa – pomoże żucie liścia żyworódki lub włożenie w ubytek tamponiku nasączonego sokiem z ofertyMateriały promocyjne partnera Żyworódka pierzasta jest rośliną o szerokim zastosowaniu leczniczym. Podobnie jak aloes, wywodzi się z rodziny sukulentów i posiada cenne właściwości lecznicze. Na co pomaga? Jej działanie jest bardzo szerokie, ponieważ zawiera mnóstwo składników mineralnych takich jak żelazo, potas czy cynk. Wpływa pozytywnie na gardło i drogi oddechowe, łagodzi bóle reumatyczne, leczy trądzik różowaty i pospolity. Żyworódka pierzasta to również doskonały środek na rany i grzybicę paznokci. Roślina może być także stosowana na włosy. Jak jeszcze można stosować żyworódkę? Dlaczego warto mieć w domu ten kwiat? spis treści 1. Co to jest żyworódka pierzasta? 2. Odmiany rośliny żyworódki 3. Zastosowanie żyworódki pierzastej 4. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej Zewnętrzne zastosowanie żyworódki 5. Maść z żyworódki na skórę 6. Sok z żyworódki pierzastej – przepis 7. Przeciwwskazania do stosowania żyworódki 8. Uprawa żyworódki rozwiń 1. Co to jest żyworódka pierzasta? Żyworódka pierzasta jest wieloletnią rośliną pochodzącą z Madagaskaru. Przez wielu pasjonatów kwiatów doniczkowych nazywana jest grubolistem sprężystym albo płodnolistem kielichowym. Swoim wyglądem nieco przypomina aloes, ponieważ podobnie jak on, wywodzi się z rodziny sukulentów. Żyworódka pierzasta jako jedyna spośród wszystkich odmian żyworódki wykazuje właściwości lecznicze. Nie jest trująca, dlatego z powodzeniem może być wykorzystywana jako składnik soków oraz nalewek. W jej składzie występują cenne składniki mineralne oraz witaminy. Żyworódka pierzasta dodawana jest do maści leczniczych, kremów, płynów oraz leków. Zobacz film: "Jakie właściowości ma żyworódka?" 2. Odmiany rośliny żyworódki W sprzedaży dostępnych jest kilka odmian żyworódki. Pierwszą z nich jest kalanchoe daigremontiana, nazywana także żyworódką Daigremonta. Roślina charakteryzuje się krzewiastym, wzniesionym pokrojem, a także sztywnymi i grubymi pędami. Posiada także duże, szerokie liście o strzałkowatym kształcie (po bokach występują charakterystyczne wypustki). W warunkach naturalnych roślina może osiągnąć nawet sto pięćdziesiąt centymetrów wysokości. Roślina doniczkowa dorasta do około dziewięćdziesięciu centymetrów. Tytułowa żyworódka pierzasta, znana także jako kalanchoe pinnata, grubolist sprężysty, płodnolist kielichowy lub roślina stulecia wykazuje cenne właściwości zdrowotne. Ta roślina lecznicza podobna do aloesu, posiada okrągłą, zdrewniałą łodygę, która dorasta nawet do metra wysokości. Na pniach żyworódek pierzastych na przemian wyrastają trójkątne, mięsiste, ząbkowane i długie liście. Liście rośliny mogą mieć zielony lub szarozielony kolor, a od spodu są przyozdobione drobnymi, czarnymi cętkami. Liście żyworódki na brzegach mają czerwoną obwódkę. Żyworódka lecznicza w momencie zakwitu wydaje dzwonkowate kwiatostany, które mogą utrzymywać się do nawet kilku miesięcy. Kwiaty żyworódki wyrastają spośród długich pędów. Gdzie można kupić tę odmianę? Kwiat leczniczy żyworódka pierzasta dostępny jest w kwiaciarniach i sklepach z roślinami, zarówno stacjonarnych, jak i internetowych. Trzecia odmiana rośliny to żyworódka wąskolistna, nazywana też kalanchoe tubiflora. Cechą charakterystyczną tej odmiany żyworódki są długie, wąskie liście, które wyrastają w sposób regularny wokoło pionowo wyrastających pędów. Na liściach występują liczne rozmnóżki, dzięki którym roślina jest niezwykle żywotna. Czym różni się ta odmiana od innych żyworódek? Liście kalanchoe tubiflora posiadają białe cętki, które doskonale kontrastują się z zielonym lub ciemnofioletowym odcieniem blaszki liściowej. Kwiat doniczkowy może osiągać nawet sto centymetrów wysokości. Pielęgnacja nie jest specjalnie pamiętać o tym, że roślina preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione, jednak nie należy przesadzać z jej podlewaniem. 3. Zastosowanie żyworódki pierzastej Żyworódka pierzasta może być wykorzystana jako roślina ozdobnalub jakoroślina lecznicza. Wyciąg z tej rośliny stanowi składnik wielu maści, żeli, soków oraz toników oraz płynów do stosowania zewnętrznego. Preparaty i maści zawierające żyworódkę pierzastą charakteryzują się działaniem antybakteryjnym, antyseptycznym, przeciwgrzybiczym oraz przeciwtrądzikowym. Żyworódka pierzasta to roślina, która leczy, stanowi więc doskonały składnik nalewek. W wielu polskich domach znaleźć można nalewki z malin, cytryn, pigwy, czarnych porzeczek. Domową apteczkę warto wzbogacić także o nalewkę z żyworódki. 4. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej W jej składzie znajdziemy nie tylko witaminę C, znaną również jako kwas askorbinowy, ale również cenne składniki mineralne takie jak selen, miedź, bor, glin, krzem, żelazo, potas, cynk, wapń, mangan. Oprócz składników mineralnych żyworódka zawiera również glikozydy nasercowe z grupy bufadienolidów, przeciwutleniacze, trójpenteny, związki steroidowe oraz chalkony. Żyworódka to roślina, która posiada wiele różnorodnych właściwości w tym właściwości przeciwzapalne, regenerujące, immunostymulujące, a także antygrzybicze i bakteriobójcze. W ostatnim czasie żyworódka stała się również źródłem związków o właściwościach, które mogą wspomóc terapię w kierunku zaleczania alergii. Żyworódka jest stosowana przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych czy gardła, zapaleniu oskrzeli, kaszlu, anginie, dychawicy oraz astmie alergicznej. Stanowi również doskonały środek na stany zapalne skóry. Doskonale zwalcza bóle reumatyczne. Istnieją badania potwierdzające jej skuteczne działanie w stomatologii. Płyny doustne z żyworódką przeciwdziałają paradontozie, krwawieniu dziąseł oraz dolegliwościom bólowym zębów. Żyworódka pierzasta eliminuje przykry zapach z ust, pomaga przy nadwrażliwości dziąseł. Roślina ta posiada naprawdę szeroki wachlarz zastosowań, z tego powodu na stałe zagościła na półkach sklepów zielarskich oraz aptek. Zarówno stacjonarnie, jak i w sklepach internetowych zakupić możemy gotowe preparaty lecznicze do stosowania wewnętrznego oraz zewnętrznego. Preparaty z żyworódką pierzastą to przede wszystkim: płyny, maści, kremy, żele, toniki, krople. Zewnętrzne zastosowanie żyworódki W naturalnej medycynie żyworódka pierzasta jest bardzo często stosowana do leczenia problemów skórnych, ponieważ związki zawarte w żyworódce przyspieszają nie tylko gojenie ran, ale także oczyszczają je przykładowo z martwej tkanki czy ropy. Żyworódka to idealne lekarstwo na: trądzik, przebarwienia, stany zapalne, grzybicę skóry i paznokci, brodawki, kurzajki, liszaje, odciski, odleżyny. Żyworódka pierzasta przeciwdziała również takiemu problemowi jak żylaki nóg. Często stosowana jest też na hemoroidy. Medycyna naturalna uwzględnia użycie żyworódki pierzastej na dolegliwości bólowe głowy oraz na chore zatoki. 5. Maść z żyworódki na skórę Ogromną popularność zyskuje maść z żyworódki. Posiada ona bardzo szerokie zastosowanie. Jest ona odpowiednia dla skóry suchej i normalnej. Dzięki żyworódce skóra staje się sprężysta i gładka. Maść zapewnia skórze odpowiednie nawilżenie. Jeżeli borykamy się z problemem popękanej skóry dłoni czy rogowaciejącemu naskórkowi stóp maść z żyworódką pierzastą może pomóc nam pozbyć się tych problemów. Zawarte w maści składniki mineralne, witamina C oraz kwasy fenolowe przeciwdziałają takim problemom skórnym jak: łojotok, łupież, atopowe zapalenie skóry, trądzik, przebarwienia, odleżyny, grzybica skóry oraz paznokci. Preparat jest polecany także osobom, które cierpią na egzemę i łuszczycę. Maść z żyworódki pomoże także regenerować skórę po skaleczeniach i otarciach. Stanowi również naturalne lekarstwo na hemoroidy. Środek ten można stosować także do pielęgnacji blizn pooperacyjnych, na przykład po cięciu cesarskim. Maści na bazie żyworódki oferowane są przez takie firmy jak Gorvita, EkaMedika czy FarmVix. Osoby, które preferują domowe kosmetyki, mogą same przyrządzić maść z żyworódki w warunkach domowych. Przepis na maść z żyworódki Pierwszy przepis jest niezwykle prosty. Kilka łyżek wazeliny należy rozgrzać na wolnym ogniu. W drugim kroku drobno zgniecione liście żyworódki pierzastej połączyć z roztopioną wazeliną. Miksturę należy podgrzewać na wolnym ogniu przez trzydzieści minut, regularnie mieszając. Po upłynięciu trzydziestu minut maść odstawiamy do przestudzenia. Drugi przepis na maść z żyworódką uwzględnia użycie gliceryny, masła karite, masła kokosowego oraz rozgniecionych liści rośliny doniczkowej. Mieszamy po dwadzieścia pięć gramów każdego masła oraz gliceryny z rozgniecionymi liśćmi żyworódki pierzastej. Całość gotujemy przez dwadzieścia minut na wolnym ogniu. Odstawiamy do przestudzenia. 6. Sok z żyworódki pierzastej – przepis Żyworódka pierzasta to roślina lecznicza, która słynie ze swoich cudownych właściwości. Niemal każda apteka ma w sprzedaży żyworódkę w płynie lub sok na bazie tej rośliny. Produkty te cieszą się sporym zainteresowaniem klientów, ponieważ można je stosować zarówno na skórę, jak i na włosy. Okazuje się jednak, że taką miksturę możemy przyrządzić sami. Jak zrobić sok z żyworódki pierzastej w warunkach domowych? Sok z żyworódki to naturalne lekarstwo, które niweluje wiele dolegliwości. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej znajdują zastosowanie w leczeniu wielu problemów skórnych takich jak: łupież, swędzenie skóry głowy, trądzik różowaty, trądzik pospolity, kurzajki. Dodatkowo, sok z żyworódki jest naturalnym środkiem na egzemę czy liszaja czerwonego, zwanego też liszajem płaskim. Przepis na sok z żyworódki nie jest skomplikowany. Po umyciu, a także osuszeniu, liście kalanchoe należy owinąć papierem, a następnie włożyć do lodówki na kilka dni. Po upływie określonego czasu liście wyjmujemy z lodówki, kroimy je w kostkę, a następnie wsypujemy do szklanego naczynia. Za pomocą pałki kucharskiej ugniatamy liście, aby roślina wypuściła soki. Rozgniecioną miazgę z sokiem przekładamy na kolejne pięć dni do lodówki. Oddzielamy miazgę od soku przy użyciu sitka. Gotową miksturę odstawiamy do chłodnego i ciemnego pomieszczenia. Sok z kalanchoe jest gotowy do spożycia po kolejnych siedmiu dniach leżakowania. Ciekawostka Z liści rośliny przyrządzić można również inne produkty takie jak nalewka z żyworódki. Stanowi ona doskonałą alternatywę dla innych nalewek kwiatowych takich jak nalewka z aloesu czy nalewka z geranium (anginki). 7. Przeciwwskazania do stosowania żyworódki Warto zdawać sobie sprawę, że jedyna lecznicza żyworódka to żyworódka pierzasta (kalanchoe pinnata). Żyworódka wąskolistna (Kalanchoe tubiflora) jest trująca, dlatego nie należy przyrządzać z niej żadnych soków oraz nalewek. Podobnie jest z żyworódką Daigremonta. Wszystkie części tej rośliny są trujące i nie nadają się do spożycia. Przeciwwskazaniem do stosowania żyworódki jest nadwrażliwość na tę roślinę. Alergia skórna może objawiać się w postaci swędzenia czy wykwitów na skórze. Duża część preparatów z żyworódką zawiera w swoim składzie alkohol. Produktów tych nie powinny spożywać dzieci, kobiety ciężarne, ale również matki karmiące piersią. Stosowanie środków na bazie żyworódki może być dla kobiet ciężarnych niezwykle niebezpieczne, ponieważ żyworódka nasila skurcze macicy i może doprowadzić do przedwczesnego porodu u kobiety. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy można pić płyn z żyworódki? - odpowiada lek. Dariusz Czubiński Czy sok z żyworódki pomoże na grzybicę pochwy? - odpowiada lek. Aleksander Ropielewski Jakie zioła można stosować w cąży? - odpowiada mgr Małgorzata Mazurek Wszystkie odpowiedzi lekarzy 8. Uprawa żyworódki Żyworódka to rodzina roślin zwanych sukulentami. Bardzo dobrze żyworódka radzi sobie nawet z długimi okresami suchymi – żyworódka może nie być podlewana nawet miesiąc. Jest to możliwe dzięki temu, że żyworódka magazynuje wodę w liściach w dużych ilościach. Dlatego wystarczy podlewać żyworódkę tylko jeden raz w tygodniu. Bardzo ważne jest także odpowiednie dobrane doniczki dla sadzonki żyworódki, która musi mieć otwór odpływowy. Warto też na dnie usypać około 2 cm warstwy drenażowej, dzięki której możliwe będzie regulowanie poziomu wody. Żyworódka wymaga delikatnie przepuszczalnego podłoża. Natomiast, jeśli chodzi o odpowiednie stanowisko dla żyworódki to musi być nie tylko jasne, ale też w odpowiedniej temperaturze. Żyworódka wymaga przesadzania jedynie w momencie, kiedy tego wymaga sytuacja, ale tylko wczesną wiosną. Czasem wysoka łodyga żyworódki potrzebuje zastosowania podpórki. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Żyworódka pierzasta to roślina o znacznie szerszym zastosowaniu niż aloes. Ma wiele zastosowań w medycynie poprzez duże ilości witaminy C oraz spore pokłady mikro i makroelementów. W tym artykule dowiecie się: Jakie właściwości ma żyworódka? Jak zrobić sok z żyworódki? Jakie żyworódka ma zastosowanie? Jak wykonać maść z żyworódki? 1 Żyworódka pierzasta – właściwości Sok z Żyworódka Przepis na maść z żyworódki pierzastej. Żyworódka pierzasta – właściwości lecznicze. Żyworódka posiada mikro i makroelementy takie jak np.: magnez, bor, selen, miedź, żelazo, wapń i potas. Ma dużą ilość witaminy C. Żyworódka pierzasta zwalcza w naszym organizmie bakterie, wirusy oraz grzyby. Wykazuje działanie przeciwzapalne, hamując proces zapalny wskutek niszczenia bakterii. Przyspiesza również regenerację naskórka oraz oczyszcza ranę z martwych fragmentów tkanek i ropy, jak również zmniejsza widoczność blizn. Preparaty z żyworódki są wykorzystywane do leczenia różnego rodzaju chorób skóry i wrzodów układu pokarmowego. Pomaga zwalczać infekcje górnych dróg oddechowych. Sok z żyworódki. Przepis na sok z żyworódki: Czyste owinięte w papier liście żyworódki wkładamy do lodówki na kilka dni; Zimne liście kroimy w kostkę, przesypujemy do szklanego naczynia, a następnie gnieciemy; Rozgniecione liście z sokiem wsadzamy z powrotem do lodówki na kilka dni; Po okresie kilku dni odcedzamy sok przez sitko; Sok zostawiamy w ciemnym miejscu. Będzie gotowy do spożycia dopiero po tygodniu leżakowania; Taka forma żyworódki pierzastej najlepiej sprawdzi się jako sok do picia w odpowiednich ilościach lub do stosowania zewnętrznego np.: nacierania. Żyworódka zastosowanie. Żyworódka pierzasta ma bardzo szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym. Leczy choroby skóry, takie jak: Trądzik – sok zawarty w żyworódce świetnie sobie z nim radzi; Oparzenia – przyspiesza gojenie i łagodzi ból; Blizny pooperacyjne – blizny są mniejsze i mniej widoczne; Wrzody; Odleżyny; Leczy również choroby układu oddechowego: Anginę; Zapalenie płuc; Astma alergiczna; Katar; Kaszel; Aby wyleczyć powyższe choroby układu oddechowego należy pić około 30 kropel soku z żyworódki. Roślina ta leczy choroby dziąseł i zębów m. in.: paradontozę, bóle zębów czy krwawienie dziąseł. Co więcej leczy zgagę, wrzody żołądka uśmierza bóle reumatyczne, kręgosłupa oraz bóle głowy. Przepis na maść z żyworódki pierzastej. Składniki: 60 gram lanoliny; 0,25 gram leku znieczulającego; 40 ml soku z żyworódki; 0,25 gram leku bakteriostatycznego; Sposób przygotowania: Przygotowanie jest banalnie proste! Wystarczy wszystkie składniki dokładnie wymieszać i przełożyć do pojemniczka, lecz należy pamiętać o tym, że jedynie rośliny mające więcej niż jeden rok mają bogate właściwości lecznicze. Co więcej, nie wolno używać metalowych noży do krojenia, nie gotować i nie mieszać w aluminiowych lub metalowych naczyniach. Powinno się używać najlepiej drewnianych naczyń. Maść można stosować na: popękaną skórę, suchą skórę, ukąszenia owadów, oparzenia, reakcje alergiczne lub do grzybicy palców i paznokci.

sok z żyworódki do picia